Przejdź do głównej zawartości

Stary, drewniany młyn w Jaworzu Dolnym

Dzisiaj chciałbym Wam napisać kilka słów o miejscu które lata świetności ma za sobą ale jednak jest jeszcze do uratowania. Mowa o starym młynie wodnym który został wybudowany pod koniec XIX wieku. położony jest nad jednym z dopływów rzeki Wisłoki w gminie Pilzno. Kiedyś służył okolicznym mieszkańcom lecz podzielił losy wielu młynów gospodarczych i zakończył swoją działalność w 2014 roku. 







Obecnie jest do sprzedania, z racji swojego malowniczego położenia myślę że nadawałby się na agroturystykę lub do założenia w tym miejscu gospodarstwa produkującego ekologiczne produkty. Zdjęcia tylko w małym procencie oddają piękno jego lokacji :)





Młyn oczywiście napędzany był przez wodę spiętrzoną przez małą tamę na potoku :































Gustowna lampa pasująca do całości :







Cudowne zdobienia na budynku i oryginalna tabliczka :




Sieczkarnia :



Piwniczka :




Turbina wewnątrz młyna :




Zabytkowa kapliczka znajdująca się w okolicy młyna :












I na koniec kilka zdjęć zrobionych podczas tej wycieczki :) 





Widoczny na zdjęciach jest Zbiornik Pilzno. Zalew usytuowany jest między miejscowościami Strzegocice i Mokrzec, na południowy wschód od miejscowości Pilzno. Powierzchnia zalewu obejmuje ponad 230 ha. Długość zbiornika wynosi ok. 3 km, a średnia szerokość ok. 800 m.









Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Huta Pielgrzymska ( Samoklęska) - relikty wsi zagubione w karpackim lesie

 Wioska Huta została założona na ziemiach Mniszków z Dukli. Najprawdopodobniej wiąże się to z osobą Jerzego Augustyna Wandalina Mniszka (1715-1778) marszałka nadwornego koronnego i kasztelana krakowskiego, właściciela pobliskich Samoklęsk (Strusoklęsk). Mniszek po utracie wpływów politycznych, po śmierci Augusta III, w obawie przed represjami opuszcza Warszawę i chroni się w dziedzicznej Dukli. Przybywa tam w roku 1763 z całym dworem złożonym głównie z Sasów, z gwardią przyboczną  i strażą Szwajcarów. Wcześniej do Dukli przyjechała jego żona Amalia. W Dukli rozpoczęto przebudowę zamku zamieniając go w magnacką rezydencję. Dokończono budowę kościoła i klasztoru Bernardynów. Przebudowano również kościół parafialny i wybudowano kaplicę na puszczy. Mniszkowie na czas tych robót mieszkali w pobliskich Samoklęskach. W związku z dużym zapotrzebowaniem na szkło wynikającym z powyżej opisanych inwestycji w latach 60- tych XVIII w. przyczyniają się do powstania i rozkwitu miejscowości Huta. Do t

Tajemnicze ruiny we Wróbliku Szlacheckim

Mimo niezbyt sprzyjającej pogody postanowiłem wybrać się do ruin pewnej budowli. Zapytacie dlaczego jest niby taka tajemnicza ? Póki co nie udało mi się znaleźć praktycznie żadnych informacji o tym obiekcie. Wiem tylko że powstał w latach 30-stych XX wieku. Nie jest wpisany do rejestru zabytków i tak sobie powoli niszczeje... Znajduje się w przysiółku Siciny należącym do Wróblika Szlacheckiego.  I tutaj rodzi się pytanie : czy był to młyn czy cegielnia, a może jednak tartak ? Za tym że był to młyn przemawia że została doprowadzona do niego woda kanałem z pobliskiej rzeki Tabor. Lecz również  stoi tuż obok budynku wysoki komin jak zwykle kojarzy nam się z cegielniami. Postaram się  z czasem dotrzeć do literatury i rozwikłać zagadkę jakie było przeznaczenie tego budynku. Póki co przedstawiam Wam kilka zdjęć tego budynku zrobione w pewien śnieżny dzień w lutym bieżącego roku :)

Opuszczony dom dziecka - dwór w Szebniach

Szebnie weszły w posiadanie rodziny Gorayskich herbu Korczak w na początku XIX jako posag wniesiony przez Ludwikę Boguszówną herbu Półkozic, która poślubiła pochodzącego z Moderówki Ludwika Gorayskiego. Z tego czasu pochodzi też dwór, wybudowany prawdopodobnie w miejscu wcześniejszego dworu. Archiwalne zdjęcie Państwa Gorayskich przed dworem- lata 30-ste XX wieku : Gorayscy stworzyli w Szebniach i pobliskiej Moderówce nowoczesne gospodarstwo rolne, które na początku XX wyspecjalizowało się w chowie bydła mlecznego i rasowych konni oraz prowadzeniu chlewni zarodowej. Po odkryciu ropy Gorayscy stali się czołowymi przedstawicielami przemysłu naftowego. Członkowie rodziny byli również wpływowymi politykami i lokalnymi działaczami społecznymi. Po kampanii wrześniowej 1939 r. dwór został zajęty przez niemiecką kompanię weterynaryjną, która przebywała tu do września 1941 r. Następnie dwór został zajęty przez komendanturę obozu jenieckiego dla żołnierzy Arm