Przejdź do głównej zawartości

Zarośnięty tor saneczkowy w Krynicy - Zdroju


Na zboczach Góry Parkowej znajduje się tor saneczkowy, który zaprojektował kap. inż. Roman Loteczko wzorując się na najlepszych obiektach tego typu z Austrii i Niemiec. Tor wybudowano w 1929 r. a zmodernizowano w latach 1937/38 (w Karpaczu tor wybudowano w 1950 r.). Po wojnie tor był kilkakrotnie modernizowany, pod kątem bezpieczeństwa. Na początku osiągano szybkość 58 km/h, po modernizacji osiągano prędkości rzędu 90 - 100 km/h. Jego długość 1609 m. w późniejszym okresie tor skrócono do dł. 1135 m. Tor był oświetlony na całej długości, wzdłuż toru znajdowała się sieć hydrantów, pozwalająca po ułożeniu odpowiedniej warstwy śniegu utrzymać lód na odpowiedniej grubości. 



W miejscach gdzie na tor padały bezpośrednio promienie słoneczne ułożono specjalne parawany. Tor był wyposażony w zaplecze dla zespołu sędziowskiego i komisji technicznej i 6 punktów startowych. Na całej długości był zradiofonizowany. Tor posiadał 23 wiraże. Najbardziej znanym wirażem była słynna "Luna" na którym poważnej kontuzji doznała Helena Szeraucówna. W 1930 r. rozegrano pierwsze Mistrzostwa Polski wszystkie medale zdobyli wtedy kryniczanie. Drugie Mistrzostwa Polski odbyły się 26 stycznia 1931 r. rozgrywano je już w obsadzie międzynarodowej.




Trzecie Mistrzostwa odbywają się 13 - 15.02.1932 r. Na torze tym w 1935 r. rozegrano Mistrzostwa Europy, te zawody był to wielki sukces organizacyjny i sportowy kryniczan. Kryniccy zawodnicy zajęli 2,3,4 miejsce. Warto pamiętać że były to pierwsze medale w historii naszego saneczkarstwa. W 1939 roku zostały rozegrane Akademickie Mistrzostwa Świata. W 1958 roku zostały w Krynicy rozegrane Mistrzostwa Świata w Saneczkarstwie. Zdobyliśmy wówczas 7 na 9 możliwych do zdobycia medali.



W 1962 roku znowu odbywają się tym razem siódme Mistrzostwa Świata. Największą indywidualnością w historii saneczkarstwa w naszym kraju był Jerzy Wojnar. 2 razy Mistrz Świata, (1958,61 r.) 1 raz wicemistrzostwo (1962 w Krynicy), brąz na ME (1971 r.), czterokrotny Mistrz Polski (60, 64, 66, 68 r.).Tor saneczkowy w Krynicy wielokrotnie przebudowywano, jednak w latach osiemdziesiątych jego stan uległ dużemu pogorszeniu. W 2008 roku rozpoczęto przebudowę obiektu.


1 czerwca 2009 roku rozpoczęto budowę sztucznie mrożonego toru saneczkowo-bobslejowo-skeletonowego, która nie doszła do skutku, ze względu na strefę ścisłej ochrony uzdrowiskowej, obejmującej górę oraz zakaz wycinki drzew w tym obszarze.



Planowany termin zakończenia prac był przewidziany na listopad 2010. Wskutek protestu przeciwników budowa stanęła w miejscu w 2009. Jesienią tego roku wojewoda małopolski zaskarżył decyzję o budowie toru do sądu administracyjnego w związku z nieprawidłowościami przy sporządzaniu planu zagospodarowania. W maju 2011 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie unieważnił uchwałę o planie. Władze Krynicy-Zdroju złożyły kasację, jednak Naczelny Sąd Administracyjny podtrzymał decyzję WSA.









Komentarze

  1. SMUTNE!!! naprawdę smutne, jak niweczono, dorobek, osiągnięcia, jak urzędolenie ogranicza rozwój itd. itp.
    Ciekawe jaką wartość mają zachwaszczenia i samosiejki?

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Huta Pielgrzymska ( Samoklęska) - relikty wsi zagubione w karpackim lesie

 Wioska Huta została założona na ziemiach Mniszków z Dukli. Najprawdopodobniej wiąże się to z osobą Jerzego Augustyna Wandalina Mniszka (1715-1778) marszałka nadwornego koronnego i kasztelana krakowskiego, właściciela pobliskich Samoklęsk (Strusoklęsk). Mniszek po utracie wpływów politycznych, po śmierci Augusta III, w obawie przed represjami opuszcza Warszawę i chroni się w dziedzicznej Dukli. Przybywa tam w roku 1763 z całym dworem złożonym głównie z Sasów, z gwardią przyboczną  i strażą Szwajcarów. Wcześniej do Dukli przyjechała jego żona Amalia. W Dukli rozpoczęto przebudowę zamku zamieniając go w magnacką rezydencję. Dokończono budowę kościoła i klasztoru Bernardynów. Przebudowano również kościół parafialny i wybudowano kaplicę na puszczy. Mniszkowie na czas tych robót mieszkali w pobliskich Samoklęskach. W związku z dużym zapotrzebowaniem na szkło wynikającym z powyżej opisanych inwestycji w latach 60- tych XVIII w. przyczyniają się do powstania i rozkwitu miejscowości Huta. Do t

Tajemnicze ruiny we Wróbliku Szlacheckim

Mimo niezbyt sprzyjającej pogody postanowiłem wybrać się do ruin pewnej budowli. Zapytacie dlaczego jest niby taka tajemnicza ? Póki co nie udało mi się znaleźć praktycznie żadnych informacji o tym obiekcie. Wiem tylko że powstał w latach 30-stych XX wieku. Nie jest wpisany do rejestru zabytków i tak sobie powoli niszczeje... Znajduje się w przysiółku Siciny należącym do Wróblika Szlacheckiego.  I tutaj rodzi się pytanie : czy był to młyn czy cegielnia, a może jednak tartak ? Za tym że był to młyn przemawia że została doprowadzona do niego woda kanałem z pobliskiej rzeki Tabor. Lecz również  stoi tuż obok budynku wysoki komin jak zwykle kojarzy nam się z cegielniami. Postaram się  z czasem dotrzeć do literatury i rozwikłać zagadkę jakie było przeznaczenie tego budynku. Póki co przedstawiam Wam kilka zdjęć tego budynku zrobione w pewien śnieżny dzień w lutym bieżącego roku :)

Ruiny domu porośnięte bluszczem- Tarnowiec

Wiele razy przejeżdzałem obok tego domu nawet nie wiedząc o jego istnieniu. Skryty jest na zarośniętej mocno działce i gdy są liście na drzewach praktycznie jest niewidoczny z ulicy. Lecz warto było zajrzeć do niego zimową porą gdyż czerwona cegła i bluszcz który go oplata świetnie się komponują. Dom był całkiem spory, miał duże piwnice, obok stały budynki gospodarcze. Stodoła już sie rozpadła a obora też niebawem podzieli jej los bo dach w połowie jest zawalony... Studnia porośnięta mchem a w tle obora : Czyżby te dziury w ścianach to pamiątki jeszcze z czasów II wojny światowej ???