Przejdź do głównej zawartości

Posty

Wyświetlanie postów z kwiecień, 2020

Opuszczony dom dziecka - dwór w Szebniach

Szebnie weszły w posiadanie rodziny Gorayskich herbu Korczak w na początku XIX jako posag wniesiony przez Ludwikę Boguszówną herbu Półkozic, która poślubiła pochodzącego z Moderówki Ludwika Gorayskiego. Z tego czasu pochodzi też dwór, wybudowany prawdopodobnie w miejscu wcześniejszego dworu. Archiwalne zdjęcie Państwa Gorayskich przed dworem- lata 30-ste XX wieku : Gorayscy stworzyli w Szebniach i pobliskiej Moderówce nowoczesne gospodarstwo rolne, które na początku XX wyspecjalizowało się w chowie bydła mlecznego i rasowych konni oraz prowadzeniu chlewni zarodowej. Po odkryciu ropy Gorayscy stali się czołowymi przedstawicielami przemysłu naftowego. Członkowie rodziny byli również wpływowymi politykami i lokalnymi działaczami społecznymi. Po kampanii wrześniowej 1939 r. dwór został zajęty przez niemiecką kompanię weterynaryjną, która przebywała tu do września 1941 r. Następnie dwór został zajęty przez komendanturę obozu jenieckiego dla żołnierzy Arm

Stary, drewniany młyn w Jaworzu Dolnym

Dzisiaj chciałbym Wam napisać kilka słów o miejscu które lata świetności ma za sobą ale jednak jest jeszcze do uratowania. Mowa o starym młynie wodnym który został wybudowany pod koniec XIX wieku. położony jest nad jednym z dopływów rzeki Wisłoki w gminie Pilzno. Kiedyś służył okolicznym mieszkańcom lecz podzielił losy wielu młynów gospodarczych i zakończył swoją działalność w 2014 roku.  Obecnie jest do sprzedania, z racji swojego malowniczego położenia myślę że nadawałby się na agroturystykę lub do założenia w tym miejscu gospodarstwa produkującego ekologiczne produkty. Zdjęcia tylko w małym procencie oddają piękno jego lokacji :) Młyn oczywiście napędzany był przez wodę spiętrzoną przez małą tamę na potoku : Gustowna lampa pasująca do całości : Cudowne zdobienia na budynku i oryginalna tabliczka : Sieczkarnia : Piwniczka : Turbina wewnątrz młyna : Zabytkowa kapliczka znajdując

Zapomniany dwór w Dębicy wciąż czekający na lepsze czasy

Dzisiaj chciałem Was zabrać Drodzy Czytelnicy do Dębicy. Znajduje się tutaj gdzieś na peryferiach miasta sporych rozmiarów park dworski w którym stoi dwór i lamus który pierwotnie pełnił rolę dworu wiele wieków temu. Jest również zarośnięty staw, kapliczka oraz kaplica pełniąca w latach powojennych funkcję garażu. Całości krajobrazu dopełnia płynąca nieopodal rzeka w kierunku której teren dworski opada stromą skarpą.  W XVI wieku na wysokim brzegu rzeki powstał pierwszy, otoczony wałem ziemnym mały dwór, zwany dziś lamusem, bo taką pełnił funkcję po wybudowaniu nowego dworu i przeprowadzce do niego właścicieli. W pierwszej połowie XIX wieku podczas Rabacji Galicyjskiej (1846 r) dwór został zniszczony, a jego ówcześni właściciele wymordowani. Na pozostałościach starego dworu pod koniec XIX wieku zbudowano na planie zbliżonym do kwadratu nowy, murowany, piętrowy dwór pokryty dwuspadowym dachem. Na początku XX wieku dwór i 300 hektarowe gospodarstwo stały się włas